Een nieuw begin

Ik ga het maar weer is proberen, regelmatig wat schrijven op mijn blog. Mijn hoofd zit nog wel enigszins op slot, veel meegemaakt en het na-ijlen van mijn gordelroos zal er ook wel meet te maken hebben. Het klinkt zo onschuldig die ziekte maar ik kan je vertellen dat het behoorlijk vermoeiend is en een huis kopen en verhuizen is ook niet iets wat je er effe tussendoor doet en een nieuwe vriendin die net gescheiden is, is in dit kleine gat waar ik woon ook niet iets dat je in de koude kleren gaat zitten.

Op het werk gaat alles zijn gangetje, ik kan nog steeds niet echt hoogte krijgen van de Noorse manier van organiseren maar dat zal wel nooit gebeuren. Ze nemen mij zoals ik ben en dan zal ik die gunst maar terug geven. Het leven in mijn nieuwe huisje is goed, meer ruimte en een rustige omgeving. Ik leef dan wel niet meer alleen maar het samenwonen heeft ook wel zijn voordelen. Het is wel snel gegaan allemaal, ik heb nu een echt huis met allerlei apparaten, verschillende grote kamers en de al eerder genoemde vriendin waarmee ik van alles samen doe… allemaal nieuw voor me maar ik blijf er redelijk rustig onder zoals altijd maar de Nietzsche in me is het er nog steeds niet mee eens en die zal zich voorlopig ook nog wel blijven roeren we leven nou eenmaal in een imperfecte wereld.

Ik ben ook nog een weekje in Nederland geweest om mijn neefje Raven te bewonderen die mijn zusje Froukje op de wereld heeft gezet, de onschuld in de ogen kijken is natuurlijk altijd mooi en ik verbaas mij altijd weer dat het allemaal zo mooi werkt… negen maanden broeden en daar is een nieuw mensje met alles er op en er aan, heel mooi.