Dak

En we bouwen voort. Deze week heb ik de twee daken af gekregen en ben ik begonnen aan de binnenkant. We gaan gestaag door maar het zal nog wel een aantal weken duren voordat we klaar zijn met de boot, het duurt allemaal wat lang maar de Noren, die zich wel zorgen maken over het op tijd klaar zijn, nemen verder geen maatregelen om er ook werkelijk voor te zorgen. Als Nederlander ben je gewend omdat met zijn allen te zorgen dat de boel afkomt maar hier neemt iedereen maar vrij en word er aan andere boten gewerkt en maken ze zich niet echt druk. Zo langzamerhand raak ik er wel aan gewend dat vrije tijd hier belangrijker is dan werk, wat natuurlijk mooi klink in ook wel iets idealistisch heeft maar ik denk dat de Nederlandse mentaliteit van ‘werken en niet zeuren’ iets te veel in mijn bloed zit, het klinkt zo mooi maar wennen doet het niet. Voorbeeld: ik hoorde net op de Nederlandse radio dat een of andere parlementariër voorstelt heeft om mannen, na dat hun vrouw bevallen is, niet twee dagen vrij te geven maar twee weken, wel, jullie weten het al, maar hier hebben ze maanden vrij en het houd maar niet op die vrije tijd, alles voor de kinderen. Heel mooi natuurlijk maar die Noren kunnen dat alleen maar doen omdat ze bulken van het geld want de productiviteit stelt niet zo veel voor wat ik nu weer is aan den lijve merk. Gelukkig ben ik geen leidinggevende hier anders zou ik er gek van worden, laat ze maar varen…als die boot ooit af komt. Het weer is hier de laatste tijd wat wisselvallig maar de winterjassen kunnen opgeborgen blijven dus echt ernstig is het niet. Dat het 24 uur per dag licht is heb ik niet zo veel last meer, het wendt bij mij kennelijk snel, gelukkig maar. Met mijn tennisarm gaat het ook wat beter dus eigenlijk heb ik een goede week achter de rug al met al.