Vulcan

Twee weekjes vrij. De dokter heeft mij naar huis gestuurd nadat ik kwam klagen over mijn nek en arm. Er was weer een nieuwe dokter, een dame uit Zweden, kennelijk wil niemand in deze uithoek dokter zijn want als ik het goed gebruik wisseleen de dokters hier elkaar al jaren een paar keer per jaar af. In ieder geval was ze nogal onzeker met der Engels en begreep ik pas een dag later dat ik mij ziek moest melden op mijn werk. Ik ging met mijn verwijsbriefje naar de chef om te zeggen dat ik eerdaags een paar uurtjes moet missen om naar de fysiotherapeut te kunnen gaan, hij wees mij er toen op dat ik twee weken thuis kon gaan uitzoeken. Ook goed dacht ik, een beetje overdreven maar waarom niet, waarom die mut… mij dat niet wat duidelijker verteld heeft weet ik niet, zal de Noorse verlegenheid wel weer zijn. In ieder geval ben ik al twee keer naar de fisio geweest en heb ik pillen voor mijn arm. Rust en die pillen zijn wel goed voor mijn arm merk ik en mijn nek is nog steeds wat stijfjes en krakerig,daar maak ik mij wel wat zorgen om maar het zal uiteindelijk

allemaal wel los lopen. Het is weer is de laatste tijd wat wisselvallig, niet echt koud, een graad of 12 gemiddeld. Er zijn wel mooie luchten om naar te kijken en te fotograferen, dat valt nog niet mee met een digitale camera omdat die wat minder grote contrast verschillen aan kan maar dat leren we wel. Ik volg trouw mijn lessen op dvd en van de week heb ik het trucje geleerd op panoramafoto’s te maken van lossen foto’s. eerder moest je dan een hoop vervormen en plakken en noem maar op maar in photoshop cs3 gaat dat voor het grootste gedeelte automatisch met tot nu toe bevredigende resultaten maar in de toekomst komen er wel mooiere resultaten. Het fotograferen is leuk, mijn lezen en filosoferen schiet er wel een beetje bij in merk ik, soms mis ik het wel een beetje maar aan de andere kant is het ook niet leuk om in je eentje te filosoferen, ik zal er de wereld niet mee veranderen en illusie over deze wereld heb ik toch al niet en die zal ik met of zonder filosofie ook niet krijgen. Ik luister nog wel veel naar radio 1, het nieuw over de wereld volgen en Nederlandse stemmen horen vind ik wel fijn en ik verlang er geen seconde langer naar Nederland door maar ik blijf het wel dus een band heb ik,

buiten mijn familie om, nog wel mee maar terugkeren, daar weer leven, ik kan het mij niet voorstellen, ik weet niet precies waarom, daar zal ik nog wel is een filosofische boom over opsteken, ik denk dat het iets heeft te maken met het nest verlaten waar geen toekomst meer is voor te stellen. Het fotograferen is dus een mooie afleiding om mijn cynisme niet te veel te voelen door het leven dat er door de ogen van een filosofisch ingestelde nogal zorgwekkend uitziet. Natuurlijk, ik herhaal het maar weer is, ziet mijn eigen toekomst er prima uit, ik ben te positief in gesteld of misschien beter gezegd, ik lijk wel een beetje op de Vulcans, van Startrek ja. Ik kijk er nog al veel na de laatste tijd vandaar. Een Vulcan beert de wereld logisch de wereld te bekijken en daardoor geen gevoellens te hebben, die onderdrukken ze met hun logica zou je ook kunnen zeggen. Ik heb wel gevoellens maar in de werkelijkheid ga ik gewoon door omdat het niet logisch is om je druk te maken… ja je merkt het wel, ik kijk iets te veel Star trek, bekijk het zelf maar is. Zo, morgen weer lekker niksen, ik voel mij er wel wat schuldig door hoor, ik ben niet graag ziek thuis, ik kan best wel werken maar in onze luxe wereld word je al snel ziek verklaard dus laat ik mij maar aanpassen maar ergens ben ik nog steeds Marinier en die gaan Aaltijd door.