Kleine jongen heeft zeer knietje.

Het vorige weekeinde heb ik tijdens mijn mooie bergtocht mijn knie banden, of wat daar ook maar pijn kan doen, verrekt. Gevolg, niet fatsoenlijk kunnen lopen en een slechte nachtrust de eerste nacht. Gelukkig gaat het nu wel weer beter, over is het nog niet. De tocht zelf was heel mooi maar ook dood vermoeiend. Nog nooit had ik zolang met die sneeuwschoenen gelopen, en dan nog wel de berg op een dikke kilometer de lucht in. Snowboard op de rug en nog wat ander spul en maar gaan, het was weer is ouderwets afzien. Iedere stap met die sneeuwschoenen in de diepe sneeuw is er een die je zo veel bewuster doet dan normaal, en omhoog en stap en weer omhoog en stap. Met langlaufski’s aan zak je ook wel weg maar kun je je voeten gewoon naar voren schuiven, veel minder vermoeiend. Normaal ga je ook niet snel zulke afstanden afleggen op sneeuwschoenen maar ik was van plan om naar beneden te snowboarden en met een paar van die lange latten op de rug gaat dat niet. Die vrienden van mij die hebben van die mooie ski’s: de een telemarkski’s, een Noorse uitvinding en een soort van brede langlauflatten waarmee je met een bepaalde techniek ook mee van de berg af kunt, normale langlaufski’s zijn daar te gammel voor. De ander had randone ski’s ook wel tourski’s genoemd. Die hebben een moderne binding en je gebruikt ook normale ski schoenen maar nu kun je net zoals bij langlaufschoenen de achterkant van de binding losmaken zodat je omhoog en vooruit kunt en ben je eenmaal boven dan klik je de achterkant vast en kun je als of je normale ski’s hebt naar beneden. Maar ja. Zoals een goede van Gaal betaamt heb ik dus weer voor de moeilijke en de ingewikkelde weg gekozen, waarom ook makkelijk doen als het moeilijk kan.

Door mijn zere knietje heb ik wel behoorlijk wat kunnen lezen en heb ik een Nietzsche blog gemaakt met teksten van en over hem. Ja je moet is wat, dat is het voordeel van hier zo ver weg wonen, kun je nog is denken dat je met wat nuttigs bezig bent en dat er werkelijk mensen zijn die het interesseert. Ik ben met behulp van een Nederlandse filosofische vriend aan de studie geslagen, hij helpt mij door een moeilijk boek heen en die hulp en het resultaat stemmen mij vrolijk, het geeft vertrouwenIik ben behoorlijk gelukkig hier in mijn eigen wereldje, ik vermaak mij de laatste paar maanden steeds beter alleen en heb mijzelf laatst betrapt dat ik zowaar meer blij was dan somber toen de laatste internet date op niks uit liep. Natuurlijk hoef ik niet perse alleen te zijn maar dat gelul in het Engels via zo’n schermpje dat schiet niet op, ik meen namelijk niet alles wat ik zeg of zeur graag om het zeuren en dat is via zo’n kabeltje wat moeilijk aan te voelen, humorloos zijn ze tot nu toe…behalve die lelijke dan…maar ja.

Op sommige momenten heb ik altijd wel op een soort van rare toevalligheid Andre opstaan: ‘een beetje verliefd (wakker worden), als ik wist wat jij toen dacht (wat een kneus, met zijn ‘wat verwacht je van het leven’), had ik nooit op jou gewacht(een ezel stoot…), als een kind zat ik te dromen (gelukkig droom ik nog) bla. Bla. Bla.

Andre Hazes – Kleine jongen

Kleine jongen
Je bent op deze wereld dus zal je moeten vechten net als ik
Ik kan het weten
Het leven is niet makkelijk
Er is tegenspoed op ieder ogenblik

Kleine jongen
Er zijn veel goeje mensen
Maar slechte zijn er ook helaas `t is waar
Je moet maar denken:
Dat jij straks gaat beseffen
Dat eerlijk het langste duurt geloof me maar

refrein:

Dit leven gaat voorbij
Er is al weinig tijd dus leef want jij bent vrij
Maar doe het wel verstandig maak de mensen blij
Dan zul je echt gelukkig zijn
Want het leven is zo kort
Veel dingen worden anders als je ouder wordt
Je speelt nu nog met blokken maar dat duurt niet lang
Het is jammer maar je blijft niet klein

Kleine jongen
Op school al zul je merken dat alles draait om cijfers en om macht
Zo is het leven
Dus leer wat je moet leren
Want dan ben jij de geen die het laatste lacht

Kleine jongen
als jij dan later groot bent
dan is je vader er misschien niet meer
vertel dan aan je eigen kinderen de wijze lessen van je ouwenheer

refrein