Nederland

Zo... ik ben weer in Noorwegen, thuis. Een paar dagen Oslo heb ik nu voor de boeg, uitrusten en een hoop foto’s van de stad maken. Dat uitrusten heb ik wel nodig, veel laat naar bed gegaan en veel te warm in bed… dat moet je een arme noordeling ook niet aan doen van die tropische temperaturen, Jezus wat was het warm ik ben dat niet meer gewend. Bij mij thuis in Gratangen kan het ook wel lekker warm zijn maar meestal is dat als je met je kop in de zon zit en niet zoals de afgelopen dagen in Nederland waarbij de warmte als een warme deken om je heen is gedrapeerd en niet te ontlopen. Zo zie je maar weer hoe snel je went aan een bepaald klimaat, in Cambodja zou ik het koud hebben gehad met zulke temperaturen.

De reden dat ik in Nederland was, was natuurlijk in de eerste plaats de trouwerij van Menno en Natalie. Een gezellige dag met veel onbekende mensen een hoop drank en veel foto’s die goed gelukt zijn ondanks mijn twijfelachtige en vooral niet meer helemaal heldere staat waarin ik later op de avond verkeerde. Maar Menno is nu getrouwd na een kortstondige en zichtbare nerveuze minuten zo vlak voor het ja zeggen, ongetwijfeld gierden de zenuwen al dagen door zijn lichaam. Nu alleen Frouk en ik nog en natuurlijk Andrea en dan zijn we allemaal onder de pannen.

Vrijdag was ik op bezoek bij een oud collega van de mariniers. We hebben samen op Curaçao gezeten, die zorgeloze tijd in de zon. Het is ruim dertien jaar geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hebben en hoewel ik veel vergeten ben herken je een oude bekende meteen weer, een paar kilootjes der bij maar verder niks veranderd. Tot laat in de nacht hebben we gepraat, over vroeger maar ook over wat ons drijft in het leven en ik moet zeggen dat ik blij verast was en ben over de manier waarop mensen hun leven een andere draai kunnen geven en daar ook consequent in zijn. Van, ogenschijnlijk, proto marinier (ik ga hier niet uitleggen wat dat is, dat verzin je zelf maar) tot zorgzame vader met de spiritualiteit uit al zijn poriën komend. Laat het maar aan een marinier over om zichzelf de weg te wijzen en die ook te blijven volgen, militaire discipline is zo gek nog niet.

Zaterdag naar de dierentuin in Emmen geweest. Foto’s maken natuurlijk en dat kan daar heel goed vooral in de vlindertuin. Ik had niet zo heel veel tijd maar heb een paar mooie plaatjes geschoten en ik zou er haast voor naar Nederland vliegen om er meer te schieten. Mijn nieuwe camera en lenzen zijn echt super, de fotograaf bepaald natuurlijk voor het grootste gedeelte de kwaliteit van de foto’s maar een paar mooie lenzen kunnen de kwaliteit wel degelijk verhogen.

Zaterdagavond naar een reggae feestje geweest ter ere van de zoveelste overlijdensdag van Bob Marley. De muziek was nogal zoutloos en het publiek niet echt reggae inclusief mijzelf natuurlijk, jaren geleden heb ik wel betere feestjes gehad in Zwolle. Later op de avond nog wel lekker gedanst in een of andere kroeg. Dansen is altijd lekker en hoewel ik mijzelf zag in een hele grote spiegelwant en het er nogal belachelijk uit zag heb ik het toch een paar nummers vol gehouden en wat lui zweet uitgescheiden.

Zondag was eindelijk wat rustiger, barbecueën op de camping in Friesland en Rob’s huisje bekijken en natuurlijk werd het weer laat, bijpraten heeft zijn tijd nodig kennelijk. Nu zit ik lekker in de jeugdherberg in Oslo en is de rust weer terug gekeerd. Hoewel het natuurlijk leuk is om oude bekenden en familie weer terug te zien moet ik zeggen dat ik toch wel erg gehecht ben aan mijn huisje in Gratangen en de frisse en zuivere lucht hier in Noorwegen.