Vergaderen, vergaderen, vergaderen

Het was me mijn weekje wel weer. Lekker gewerkt, geen problemen, gaat allemaal goed maar vrijdag en zaterdag hebben we vergaderd in een klein congrescentrumpje. Op zich wel gezellig en er zijn wat problemen om op te lossen maar nu weet ik zeker dat is er doodziek van wordt van al dat vergaderen, twee steekwoorden: dikke stront (langzaam) en gezwam (gelul). Ik weet van mijzelf dat ik altijd wel kritisch sta tegenover leidinggevenden en ik heb ook altijd wel problemen gehad met het gebrek aan overleg, of beter gezegt, gebrek aan voeling van de leiding met het werkvolk maar hier in Noorwegen slaan ze wel een beetje door. Ze hebben twee toverwoorden volgens mij, schema's en toekomstig vergaderingen plannen. Schema's om iets wat kennelijk nog al moeilijk te verwoorden is beeldend weer te geven en vergaderingen plannen om beslissingen vooruit te schuiven. Dit overleg werd aangekondigd als het moment om problemen op te lossen en we, ik ben niet de enige die er zo over denkt, hoopten dat dat ook zou gebeuren maar na anderhalve dag is er alleen maar geouwehoerd over bijzaken. Wat is de visie van het bedrijf, de waarden en normen, de regels om dit te bereiken de organisatiestructuur etc. etc. allemaal gelul, als ik een ding veel tegen mij is gezegd in het verleden dan is dat: 'verbeter de wereld, begin bij jezelf'. Iedereen blaatte mooie praat over visies en waarden maar uiteindelijk zijn dat allemaal lege woorden, ik geloof er niet meer in. Je kunt honderden regeltjes opstellen maar als je een beter werkmilieu wil hebben dan zul je moeten beginnen door het gewoon te doen. Nu is, als voorbeeld, de praktijk dat iedereen op het werk komt en aan het werk gaat en lopen ze te klagen dat alles zo ondoorzichtig is en zo weinig samenwerking is. Als ik op mijn werk kom en ik werk met iemand samen of zoals nu, nu ik met een leerling werk dan neem ik s'morgens even in een paar woorden door wat we gaan doe en wat het plan is en aan het einde van de dag nemen we die dag door en maken we een plan voor de volgende dag, ik loop vervolgen naar mijn baasje toe en vertel hem wat ik gedaan heb, als ik dat niet doe dan gaat hij naar huis. Dit is de praktijk, langs elkaar werken en dat is niet zoals het hoort, mijn baasje moet zelf ook naar mij toe komen en blijk geven van interesse in het geheel en niet alleen maar gefocust zijn op wat hij nu aan het doen is, het is goed dat daar een oplossing voor komt maar ik weet zeker dat die er niet komt door wat domme waarden en normen en doelstelling op het prikbord te hangen. Wij mensen zijn maar domme wezens en als we iets willen leren dan moet dat er in gestampt worden en in dit voorbeeld is het gewoon heel simpel: ieder baasje overlegt iedere dag aan het begin en het einde van de dag wat de plannen en verwachtingen zij, wat er is gedaan, noem maar op, heel simpel en als je dat maar lang genoeg doet dan word het vanzelf normaal en dan hoef je niet als waarde op te stellen dat we meer moeten openstaan voor elkaar. Dat zijn maar woorden die door iedereen anders worden geïnterpreteerd, het zijn naar mijn mening lege woorden, grote woorden maar als een ballon, leeg. Nog zo'n woord: openheid en eerlijkheid. Als er een ding belangrijk is in onze samenleving dan is het wel dat je niet altijd open en eerlijk bent, stel je is voor dat je al je gedachtes zomaar er uit gooit, dat gaat toch niet? Dat is voor mij dus ook een leeg woord, het zegt helmaal niks maar het bezigen van die woorden brengt iedereen in vervoering door de zweem van, ja hoe noem je dat...goedheid, idealisme, het zijn mooie woorden. Nu weet ik wel dat ik die woorden met een filosofisch oog lees en ontleed en ontmasker, ik weet ook dat de meeste mensen (denken te) weten wat die woorden in hun kontekst betekenen maar om een doel te bereiken en in dit geval een beter werk omgeving moet je naar mijn mening gewoon hele praktische regels invoeren zoals hiervoor genoemd, die zijn niet verkeerd te begrijpen en voor iedereen te volgen. Maar ik ben bang dat ik in dit een roepende in een woestijn ben, toen ik de baas in een van de pauzes vertelde wat ik er van vond, dat we van de twee dagen al anderhalve dag verbruikt hadden met het draaien om de hete brij en toen ik vroeg wanneer we nu is wat knopen gingen doorhakken toen keek hij mij maar schaapachtig aan en met zijn kennis die hij, de dag daarvoor uit het boekje "management voor beginners" had gehaald, keek hij nog even glazig voor zich uit wetend dat hij nog niet bij het hoofstuk was aanbeland waarin lastige werknemers wordt behandeld. Ik was er echt letterlijk doodmoe van geworden en was blij dat het over was, ik heb alle zeilen bijgezet om mijn pokerface in het gelid te houden en net te doen of ik het allemaal normaal vond maar het liefst had ik dit amateuristische geneuzel de rug toegekeerd en een van hun normen gebruikt en verteld wat ik er allemaal van vond. Ik ben hier in Noorwegen verder van de bewoonde wereld gaan leven en ik ben ook viguurlijk verder van de normale maatschappij gaan staan merk ik wel. ik ben altijd wel kritisch geweest maar het wordt voor mij steeds duidelijker dat ik volgens mijn eigen regels leef en steeds minder snap van die regels die de meeste mensen volgen, ik zal er maar mee moeten leven. Zoals verteld ben ik niet de enige die er zo over denkt, ik weet van twee anderen dat ze het ook maar een hoop gelul vinden maar zij uitte dat niet openlijk, dat ik dat niet heb gedaan komt niet alleen voort uit lijfsbehoud maar ook omdat ik nog niet genoeg Noors spreek om het gevecht met woorden aan te gaan, ik krop het dus maar op en schrijf het dan later wel van mij af. Mijn gevoel omtrent blijven of vetrekken uit Gratangen bevind zich de laatste tijd meer aan de kant van blijven, ik val toch overal buiten de boot dus kan ik maar beter blijven om te leren hoe er een te bouwen. Na dit weekeind is daar nog niet veel in veranderd, ik wil voorlopig nog wel even blijven maar ik ben wel benieuw wat de komende tijd gaat brengen en misschien laat zien dat ik ongelijk heb en dat er beter wordt samen gewerkt maar ik neem maar het zekere voor het onzekere en blijf het "goede" voorbeeld geven.