Zeilen, zon en domheid

En maart is al weer voorbij. Het was een mooie maand met veel blauwe luchten en maar een paar dagen met enige bewolking en neerslag. Ja, dan leef je hier honderden kilometers boven de poolcirkel met het mooiste weer van de wereld. Het vriest nu wel weer maar je went aan de temperatuur hier en 10 graden is al snel warm en mijn winterjas doe ik al niet meer aan als het boven nul is…veel te warm. Op het werk gaat alles zijn gangetje, ik ben het skandek aan het maken, leg ik nog wel een keertje uit, is nog al ingewikkeld. Het is niet zo’n mooi groot project als de steven dus eigenlijk wat te min voor mij, tenminste, zo voelt dat altijd nadat je wat moois hebt gemaakt en daarna weer met beide voeten op het dek staat en weer gewoon “simpel” werk moet doen. Verder hebben we ook weer is vakantie gehad rond de Pasen, is wel lekker hoor maar ook wel vermoeiend voor een nachtmens die dat dan ook ogenblikkelijk weer gaat praktiseren, in de nacht leven maar langzamerhand wordt ik weer wakker.

Gisteren wezen zeilen met de boot van Johan en dat was supergaaf. Het waaide behoorlijk hard, windkracht 7 met uitschieters naar een dikke 8. Het is wel apart hier, we begonnen aan het begin van het fjord en al na een paar kilometer blies de wind deining van anderhalve meter op en die wind die draaide ook nog verraderlijk waardoor er ook kruislings golven aan kwamen zetten. Een uidaging dus om de boot in de juiste richting te houden. We voeren met ongeveer 7 knopen gemiddeld maar als er een grote golf aan kwam zetten dan “surften” we mee op zijn voorwaartse beweging en begon de kiel te vibreren en te zingen en haalde we zelfs een keer 13.5 knoop. Super…als je wordt opgetild door die golf en de boot dan naar beneden duikt het dal in, je de punt zo het water in ziet duiken maar als je dan weer de golf opmoet dan lijkt de boot stil te vallen terwijl we in werkelijkheid nog steeds 7 knopen gaan. Het is ook iedere keer weer verwonderlijk hoe schuin zo’n boot kan gaan, soms leken de golven van alle kanten te komen en de wind ook en dan leek het wel of de boot bijna plat tegen het water werd aangedrukt maar gelukkig iedere keer weer als een dobber rechtop kwam, moet er niet aan denken om in dat ijskoude water te verdwijnen. Mooi dus dat zeilen.

Verder gaat alles zijn gangetje hier, zit wel in een kleine filosofische crisis maar daar zal ik jullie nu niet mee vermoeien, dat is namelijk onderdeel van mijn twijfel. wat heeft het van zin. Het afgelegen wonen heeft wel zijn effect merk ik en ik zou niet meer kunnen aarden in Nederland denk ik waar over een paar jaar de doodstraf weer word in gevoerd en alle moslims worden gedeporteerd als ik het nieuws tenminste mag geloven, heel verstandig om weer terug te gaan naar de middeleeuwen. Ja als buitenstaander van die maatschappij krijg je er een andere kijk op en als geïnteresseerde in de geschiedenis kom je er niet onderuit om het met enige verbazing allemaal te aanschouwen. Ach ja… achterlijkheid is van alle tijden