noorderlicht

Voor het noorderlicht geldt, evenals voor vele andere dingen waarover we geen vastaande kennis hebben, dat wijze mannen er meningen en vermoedens over zullen vormen en er redelijk lijkende gissingen naar zullen doen. Dit noorderlicht is echter extra bijzonder omdat het helderder lijkt naarmate de nacht donkerder is en het altijd ’s nachts maar nooit overdag en zelden bij maanlicht verschijnt. Het lijkt op een enorm vuur dat je van grote afstand ziet. Het lijkt alsof er uit deze vlammen scherpe punten de lucht in schieten, van ongelijke hoogte en in voortdurende beweging, zodat nu eens de ene en dan de ander het hoogst komt. En het licht lijkt als een echt vuur te branden…

Kongespeilet (De Konigsspiegel), circa 1220-1230, Oudnoors epos












Hoe werkt het
De zon zendt een stroom elektrisch geladen deeltjes uit. De magneetvelden van de aarde proberen die deeltjes aan te trekken. Sommige komen daardoor in onze atmosfeer terecht. Op dat moment laten ze zuurstof- en stikstofatomen oplichten die overal rond de aarde zweven._Als je naar het noorden van Noorwegen of Zweden gaat, zie je bijna iedere nacht noorderlicht. Als een soort gordijnen van licht hangen ze boven je hoofd. Ze hebben de prachtigste vormen. Vaak is het noorderlicht een groen of roodachtige band over de hemel, soms zie je lange dunne stralen._Een band van noorderlicht kan lange tijd heel rustig aan de hemel staan en dan plotseling gaan bewegen en in dunne stralen uiteenvallen, waarbij de kleur verandert. De rustige banden zijn vaak groenig van kleur, de stralen dikwijls roodachtig. Als je geluk hebt, kun je meemaken dat het noorderlicht als een lichtshow voortdurend verandert van kleur, sterkte en vorm._Noorderlicht is prachtig om te zien, maar hoe het precies zit? Da's lastig uit te leggen. Pas deze eeuw is het natuurkundigen gelukt om er een goede verklaring voor te vinden. Maar ook nu zijn er nog heel wat onopgeloste raadsels. Dit is zeker:
- Noorderlicht wordt gevormd op een hoogte van 80 tot 300 km. - -Het ontstaat dus op de grens tussen de atmosfeer van de aarde en het lege wereldruim.
- Noorderlicht heeft niets te maken heeft met het weer. (Stormen, hoge- en lagedrukgebieden ontstaan allemaal in de onderste 10 km van de atmosfeer.)
- Er ontstaat noorderlicht als elektrische deeltjes van de zon de atmosfeer van de aarde binnendringt.

Wil je meer weten kijkt dan op de volgende website, daar komt dit korte stukje ook van: http://www.ijsland.nl/nieuws/noorderlicht.html

honden slee twee

Vandaag ben ik weer met de honden uit geweest. Er ligt nu genoeg sneeuw om de slee te gebruiken, ik moet het natuurlijk nog leren dus ik kon gaan zitten in de slee. Soms word je door elkaar geschud en is het net een achtbaan rit, vlak langs de bomen, tussen stenen door en hup daar duik je rechts naar beneden een haakse bocht nemend, wel spannend maar de rustige stukken zijn ook mooi, nu er sneeuw ligt kun je overal heen dus er zaten hele mooie boomloze stukken tussen met links en rechts donkere bergen, het was namelijk al donker. Boven je de sterren hemel de honden lopen geruisloos je hoort alleen maar wat gekraak van de slee, ik zei tegen Ivar dat ik zo in slaap kon vallen, daar had hij ook altijd last van als zijn vriendin stuurde, het is heel rustgevend. Even later mocht ik ook een stuk sturen, nou ja sturen, de honden weten precies waar ze heen moeten, ze onthouden routes die ze al een paar jaar niet gelopen hebben en als je bij een kruising komt dan roep je venstre (links) of høgre en hop prompt slaan ze af, tenminste bijna altijd je kunt ook fram roepen, drie maal raden wat ze dan doen. Het belangrijkste is dat je tijdig afremt als je naar beneden gaat, je hebt dan twee keuzes, tussen de twee glijder waar je op staat ligt een soort rubber mat die over het sneeuw glijd waar je op kunt staan of een voet op kunt zetten zodat je langzaam afremt en vlak daarvoor zit een pedaal waar twee haken onderuit steken die je ook kunt gebruiken als je wat meer stopkracht nodig hebt. Voor de bochten moet je ook afremmen en soms mee rennen maar dat moet ik nog leren, De volgende keer gaan we met twee sledes met allebei zes honden zodat ik achter hem aankan om het goed te leren. Nu gingen we met 12 honden en die zijn behoorlijk sterk, ik moest gewoon blijven zitten als we op een helling stil vielen, daar worden ze sterk van zei Ivar, je roept dan jà en daar gaan ze. Er ligt op sommige plekken al bijna een halve meter sneeuw en dan zie je ze wel zwoegen en ik zit op een laag sneeuw, je zit namelijk op een soort rubber mat die aan de voorkant omhoog wordt gehouden door het frame maar de zijkanten zijn gewoon open, ik zat dan wel op een rendierenvel maar dat hielp ook niet veel meer op een gegeven moment, maar koud had ik het niet ondanks dat het 12 graden onder nul was. Zo nu nog even 12 honden namen uit mijn hoofd leren en dan ben ik al weer een stuk meer ingeburgerd.

Voor de Hofnar

Zoals je gelezen hebt gaat alles goed hier, het zou leuk zij als ik nu zo, hop, even langs kon komen maar ja dat kan niet hè. Ik kan je vertellen dat je hier van het bier ook dronken kan worden, de kroegen liggen hier alleen een paar kilometer uit elkaar. Rookwaar is hier ook verkrijgbaar maar niet roken bevald mij prima en ze zeggen dat het nog gezond is ook. Neem er eentje voormij en tot ziens.

Harstad

Gisteren ben ik naar Harstad geweest, een collega van mij ging zijn dochters (16 en 17) bezoeken die daar op school zitten en vroeg of ik nog naar de stad wilde, dan kon ik mee rijden. Die kans laat ik natuurlijk niet voorbij gaan als auto loze. Het is zo’n anderhalf uur rijden vanaf Gratangen, ja je moet wat als je wil winkelen. Onderweg kom je verschillende viskwekerijen tegen die ze regelmatig verplaatsen om het water en de bodem op die plek niet te veel te vervuilen. Er is niet veel werkgelegenheid in deze streek, onderweg kom je een oude maar nog wel actieve scheepswerf tegen en een betonfabriek, pas rond Harstad zie je meer activiteiten in het industriële vlak. De meeste mensen die hier wonen werken in Harstad of Narvik. Het winkelen stelt niet zoveel voor in Harstad, om twee uur gaan de meeste winkels dicht op zaterdag behalve de twee overdekte winkelcentra, je hebt voornamelijk kledingwinkels, een aantal sportzaken een kleine free record shop wat frutselwinkels en nog wat andere. In één van de overdekte winkelcentra heb je ook een slijterij, één van de twee in een gebied zogroot als Nederland, ik heb naar een paar prijzen gekeken van drank dat ik wel is kocht in Nederland, een fles Pernod kost in Nederland ongeveer 18,- Euro en hier 35,-, het dubbele zeg maar, ik zag dat een klein flesje Duvel iets meer dan 5 Euro kost ja alle ongezonde dingen zijn hier duur, auto aanschaffen + 40%, tabak +300% en drank dus 100% duurder wel jammer dat je zo bevoogd moet worden maar zelfs de Noren hebben geen zelfdiscipline. Er is een boekenwinkel maar dat stelt niet zoveel voor, er is ook een tweedehands winkeltje maar die was al dicht. Net buiten het centrum heb je een coop die van alles te koop heeft. Ik kan je vertellen dat buiten het eten om alles op het zelfde prijs niveau als in Nederland ligt, sommige artikelen zijn hier zelfs stukken goedkoper vooral die dingen die met de kou en sneeuw te maken hebben, de mooiste sneeuwlaarzen waar je in Nederland alleen maar dure merken van hebt en zo 250,- Euro kosten heb je hier van een minder lux merk al voor 75,- Euro, een complete langlauf set heb je al voor 200,- Euro, zo kan ik nog wel even door gaan. Maar als je van winkelen houd dan moet je niet hier gaan wonen of je moet van kleding houden natuurlijk, ieder gat in Noorwegen heeft wel een H & M. Zodra ik een auto heb dan wil ik naar Tromsø, dat ligt hier ongeveer drie uur vandaan, het wordt wel het Parijs van het noorden genoemd vanwege de vele cafés, er is namelijk een universiteit en dat levert altijd leven in de brouwerij, is kijken of daar een fatsoenlijke boekenwinkel is. In Harstad wonen ongeveer twintig duizend mensen in Tromsø ongeveer vijftigduizend, een stuk minder dan Deventer, ik ben benieuwd. Vannacht heeft het weer een beetje gesneeuwd en gisteravond was er mooi noorderlicht te zien, groene stralen die een beetje golfden, het leek wel of ze achter een berg vandaan schenen de lucht in met een grote groen lamp. Het is nu één graden boven nul, eigenlijk is het hartstikke mooi weer geweest de afgelopen tijd, van de kou heb je geen last als je aan het werk bent en de sneeuw heb je zo opgeruimd, je moet alleen niks laten liggen want als er een keer 30 cm sneeuw valt dan ben je het kwijt. ik ga nu weer verder met de was.



Vanmorgen om 10 uur uit mijn slaapkamer raam.

Vandaag hebben we weer hard door gewerkt, de boot is nu niet meer herkenbaar. Morgen gaan we beginnen aan de binnenkant, het is een behoorlijk zooitje daar. Eerst halen we alle rotzooi weg en dan gaan we foto’s maken en tekeningen van alle leidingen, er zijn twee diesel tanks en een watertank, de motor is weg maar alles wat er op aan was gesloten is er nog, verder is er een aggregaat en een grote hydrolyse pomp om de lieren en de kraan op het dek van kracht te voorzien. Alles moet gevuld kunnen worden en bediend,

zowel beneden als voor een deel in het stuurhuis, je kunt je wel voorstellen hoeveel leidingen en draden er lopen en dan heb je ook nog is de verschillende lagen, het schip is 130 jaar oud. Alles moet er over ongeveer twee jaar weer op de zelfde plek in, veel onderdelen zullen wel vernieuwd zijn of gereviseerd maar toch je kunt je voorstellen dat , dat een hele opgave is.
Endre is er behoorlijk zenuwachtig om, het is zijn eerste grote klus waar hij verantwoordelijk voor is en dan loopt er ook nog zo’n Nederlander rond die zegt dat het allemaal wel meevalt, het is mij opgevallen dat een aantal Noren hier niet zo georganiseerd zijn, of laat ik het beter zeggen, als ze iets te veel informatie moeten verwerken dan hebben ze een zware dag. Mij lijkt het vrij simpel, maak een hoop foto’s en tekeningen en schema’s met zoveel mogelijk informatie en zie dan over twee jaar weer verder, onthouden doe je het niet dus sta er niet te lang bij stil. Maar wie ben ik, op de Batavia hadden we geen voorbeelden of in ieder geval weinig dus daar moest je als het ware in de geest van die tijd bouwen. Bij SRF moest het er af en toe authentiek uitzien maar was her vooral het geld dat je liet opschieten zodat dat de maatstaf was van je nauwkeurigheid. Hier moet het schip, deels door wetgeving, in de staat terug komen zoals het is afgeleverd dus dat is wel wat anders, het is iets nieuws voor mij en ik denk dat ik mijn zeven mijls laarzen maar is thuis moet laten.




Er is een berichtje gestuurd naar de eigenaar van het schip om te vragen hoe het er voor staat, ik heb vandaag foto’s gezien en daarop ziet het er goed uit maar foto’s zijn vaak bedrieglijk. Het is wel een mooi bootje dat gebruikt is om mee te vissen, alles er op en er aan. We zullen wel zien.

Bootje???

Vandaag ben ik na mijn werk mee gegaan met de gene die eind jaren 80 rond een oude boot verzameling het museum is begonnen. Hij is ooit leraar geweest en daarna cultureel iets voor de gemeente Gratangen, In Noorwegen hebben ze voor een gemeente met 1200 inwoners iemand in dienst om zich met cultuur bezig te houden, hartstikke mooi natuurlijk anders had ik nu geen baan. We hebben samen met de militairen die op Hellarbogen gestationeerd zijn een oude Duitse snelle patrouille boot uit de oorlog naar een nieuwe loods gebracht 60 km van ons vandaan. Alle ander kleine boten gaan daar ook heen omdat het een stuk goedkoper is. Hij, ik ben zijn naam even kwijt, had na ieder bocht wel een verhaal te vertellen wat ik wel interessant vind, vooral over de Sami wist hij veel te vertellen en over allerlei mooie gebieden om ski tochten te maken. Op het Forteføyvernsenter is hij verantwoordelijk voor het vinden van (cultureel belangrijke) boten. In Noorwegen hebben oude vissersboten geen waarde, hun quota heeft waarde, het kost meestal geld om van je boot af te komen als je hem gekocht heb om zij quota dus veel van die boten zijn gratis op te halen. Dat klinkt natuurlijk interessant en voor ik het goed en wel door had zij hij dat hij wel een boot voor mij heeft. Ik had wel een beetje laten merken dat zoiets mij ook wel is wat lijkt maar dat het allemaal wel niet zo makkelijk zal zijn. Het is dus niet zo moeilijk, morgen laat hij wat foto’s zien en zondag gaan we misschien kijken, hij zij dat het een goede houten boot is gebouwd eind jaren 50. Hij is iets meer dan 16 meter lang en heeft slaapplaats voor vier en alles er op en er aan, je draait de sleutel om en je kunt varen. Volgens hem zijn er meer mensen die op dat soort boten wonen en de vissers gingen de volle zee op midden in de winter dus dat moet geen probleem zijn, hij zij dat de boot CV had. Een ligplaats in Gratangen kost niks dus dat is ook mooi. Ik ben benieuwd naar de plaatjes dan kan ik is zien of het wat is, zolang je er fatsoenlijk kunt zitten zonder claustrofobisch te worden vind ik het best en zolang je de buitenkant ongemoeid laat kun je subsidies krijgen voor eventueel onderhoud maar binnenin mag je de boel aanpassen zoveel je wil. Mij lijkt het wel wat, lekker goedkoop, je kunt nog is ergens heen met je huis en het heeft wel wat natuurlijk. En hij kan het weten want hij heeft er mede voor gezorgd dat de regelgeving in Noorwegen is zoals die is. Dus wieweet woon ik binnenkort wel op een houten boot, het moet niet nog gekker worden, straks staat er nog een blonde Noorse voor mijn deur die een slaapplaats zoekt.


Hé wel op je werk letten!

het is begonnen

Zo het gewone leven is weer begonnen, ik ben het bruisende uitgaansleven in Gratangen dit weekeind zonder kleerscheuren door gekomen. Het werken buiten gaat mij niet ongemerkt voorbij, de temperaturen schommelen hier nogal, s’morgens om een uur of 8 is het de laatste tijd rond het vriespunt waarna het langzaam oploopt naar een graat of 5. Als het dan rond een uur of 12 wat gaat waaien dan voelt het weer wat kouder aan. Ik verbruik meer energie waardoor ik wat meer moet eten en om een uur of tien begin ik al trek te krijgen in mijn bed. Het went vanzelf wel, eigenlijk valt het reuzen mee met de kou, dikke gevoerde overal aan, en soms heb ik alleen maar een T-shirt onder aan. Het werk aan de Fuglø gaat gestaag door, stukje bij beetje plukken we hem kaal. Endre en ik hebben afgesproken om steeds meer in het Noors te gaan praten zoadat ik langzaam de taal leer op die manier, ik ben niet zo’n cursusman wat dat betreft. We gaan ook alle gebruiksvoorwerpen voorzien van de Noorse naam zodat ik er niet meer omheen kan. Je staat er trouwens van te kijken hoeveel woorden lijken op Nederlandse woorden, vooral van gebruiksvoorwerpen, een winkelsliep (fonetisch gespeld) is bijvoorbeeld een haakse slijper (winkelhaak/slijper) zo zijn er wel meer voorbeelden.

Sommige onder jullie vinden het leuk wat ik tot nu toe geschreven heb maar vragen zich af hoe lang ik dat vol hou, het lijkt mij nogal logisch dat nu alles nog nieuw is ik dat vertel en als de dagen meer op de dagen daarvoor gaan lijken, dat ik dan niet in herhaling zal vervallen, ik schrijf als er wat te vertellen is en voor mij is het de vervanging van een kat, hond of vrouw waarin je s’avond je verhaal kunt leeg gieten.

vis & bier

Op zaterdag ben ik wezen vissen op de pier voor mijn huis, ik heb vijf vissen gevangen, één Kabeljauw en een (op zijn Duits) Köhler, ik heb een Duitstalig gidsje met vissen die in Noorwegen voorkomen. Ik heb ze allemaal weer terug gegooid ik weet toch nog niet wat ik er mee moet dat ga ik binnenkort leren.

S’avonds ben ik uit geweest met Paul en Endre en zijn vrouw. We zijn eerst naar vrienden van hun geweest om voor te drinken, dat deden ze in de auto ook al. Dat was heel gezellig en gastvrij. Later op de avond zijn we naar een concert geweest van een band die jaren 70 muziek speelt, Deep Purple, Led Zeppelin enzovoort. Mijn baas/chef speelt drum in die band en dat klonk allemaal zeer goed. Het speelde zich af in een soort café dat pas deze zomer af is gekomen dus voor een hoop mensen was het nieuw. Ik denk dat er een klein 80 man was waaronder de vrouwelijke burgermeester, of is het burgerin. Met har heb ik even gepraat en ze is blij dat er wat jong bloed in de gemeenschap komt. Het concert was heel energiek en ons clubje was lekker aan het dansen en de rest zat aan tafels (?) te kijken en besloten met zijn allen om de laatste 3 nummers ook maar uit hun dak(je) te gaan. Al met al een geslaagde avond, goed dronken voor mijn doen. Ik was even vergeten dat ze in Noorwegen niet echt gewend zijn om rondjes te geven, drank is duur (1/2 L. bier €6,50) dus aan het eind herinnerde Endre mij eraan dat ik nog een keer een biertje van hem krijg. Ik heb nu een licht kater maar dat verdwijnt wel, het is mooi weer buiten, gisteren is er ongeveer 15 cm sneeuw gevallen dus het is lekker verfrissend (2 graden) buiten.

Lift-of & de honden

Vandaag hebben we, Endre, Hetwich(?) en ik de stuurhut van de Fuglø er af getild. Mijn kennis van hijskranen is hierbij nuttig geweest, ik kon mij op deze manier profileren en tips geven hoe we het zouden kunnen aanpakken. Alles ging volgens plan, de boot lijkt een stuk kleiner nu. De eerste week op het werk is nu voorbij, het is mij allemaal heel erg meegevallen, een leuke groep mensen, begripvol en behulpzaam, easy going zeg maar. Het lijkt al weer een eeuwigheid geleden dat ik uit Nederland vertrok, eigenlijk heb ik dit altijd gehad als ik ergens ging wonen, de eerste keer al dat ik in Rotterdam ging wonen, alweer 15 jaar geleden, toen was ik Olst ook zo “vergeten”. Nu nog Noors leren en dan, en dan, ja wat dan. Voorlopig heb ik vandaag na mijn werk wel wat moois gedaan,



Ivar, ook een timmerman, heeft mij mee genomen om zijn honden uit te laten. Hij heeft er, als je de puppies mee telt, nu 20 op zijn terrein. Wat het precies van honden zijn heb ik nog niet helemaal begrepen maar ze zijn zeer geschikt om een slee te trekken. Vandaag ging hij trainen met ze en ik mocht mee. Hij heeft een oud wagentje zonder motor maar met remmen die de honden kunnen trekken. Voor de winter heeft hij twee zelfgemaakte sledes die je wel kent van plaatjes. We kwamen aan rijden en de honden zaten in een afgesloten terreintje en ze werden wild en begonnen te huilen, ze waren al een paar dagen niet uit geweest met de kar en ze wisten dat het weer stond te gebeuren. In die grote, zegmaar, kennel zaten veertien honden met allemaal hun eigen hok. De honden zitten allemaal vast aan een ketting zodat ze niet bij elkaar kunnen komen, Ivar vertelde dat dit moest omdat ze anders een hiërarchie gingen vormen en dat isniet goed voor slede honden, hij vertelde dat hij zo’n vijf honden heeft die de leiding kunnen nemen. Er is wel een hond die min of meer de baas is, dat is zijn eerste hond en die heeft de andere “geleerd”hoe ze zich moeten gedragen als ze moeten trekken. Ik werd meteen aan het werk gezet, ik mocht de tuigjes omdoen, sommige honden zien er best gevaarlijk uit maar ze zijn allemaal heel braaf, ik kon ze stuk voor stuk tussen mijn benen klemmen om ze het tuigje om doen, ze tilden uit zichzelf hun pootjes op als dat nodig was, ze zijn wel vreselijk enthousiast en wilden niets liever naar buiten om te gaan rennen. De eerste trip maakten we 11 ervaren honden vast aan een lange lijn twee bij twee, drie keer fluiten en daar gingen ze alsof het niks was, twee volwassenen en die kar, echt gaaf. Ik zag vrij snel het verschil tussen de luie honden die lekker kwispelend mee sjokten en de honden die er voor gingen, Ivar vertelde ook dat sommige honden er ook uit zouden moeten als hij straks weer aan wedstrijden gaat mee doen. Maar het is verbazingwekkend hoe ze netjes naast elkaar blijven lopen en reageren op zijn commando’s, links, rechts, harder, zachter enzovoort. Na een uur waren we terug bij zijn huis en toen zijn er twee honden afgehaald om plaats te maken voor twee beginnelingen, dat merkte je ook. Eentje kroop de hele tijd naar rechts tegen de hond naast hem aan onder het draad door, ik iedere keer afstappen omhem zijn plek te wijzen, op een gegeven moment moest ik hem maar optillen en over de andere hond heen zetten, toen ging het goed, hij loopt kennelijk graag rechts. Na een minuut of twintig waren we terug, ik mocht de honden gewoon los maken, ze liepen uit zichzelf naar de kennel en hebben dan een speel halfuurtje, een van de weinige momenten dat ze elkaar buiten het “werk”leren kennen, sommige gingen meteen op hun hok zitten en andere gingen spelen met elkaar. Toen was het etenstijd en drollen raap tijd. Al met al ben ik verbaasd hoe handelbaar die honden zijn, ik ben een vreemde voor hen maar daar merkte je weinig van. Alle honden hebben trouwens namen maar je zult begrijpen dat ik die niet ken. Ik denk dat ik ze wel zal leren, Ivar vroeg of ik misschien vaker mee wilde om het zelf ook te leren, hij heeft namelijk een kindje van 4 maanden en heeft minder tijd om te trainen, vandaar. Dat wil ik wel natuurlijk, vooral als we straks met een slee kunnen gaan. Met de kar ben je gebonden aan de paden maar als er sneeuw is kun je overal heen. Het is dan ook mogelijk meerdaagse tochten te maken en dan slapen we buiten, schieten een konijn, of zoals in zijn laatste tocht, een eekhoorn en kunnen dan een mooie tocht maken door Zweden of zo. Ik had wel gehoopt dat ik dit een keertje had kunnen doen maar nu kan ik gaan leren hoe je die honden traint, te gek.

Werd ik net door een collega ge sms´t dat er een kleinbeetje noorderlicht te zien was, ik wilde net naar het kantoor gaan om dit verhaal op mijn blog te zetten krijg ik ook nog mijn eerste noorderlicht te zien, de foto steld niet veel voor, in het echt is het mooier. Een groene sliert die in een punt achter de bergen vandaan komt en steeds breder wordt als het boven mij is en als een soort waaier ophoud, heel apart, zullen we maar zeggen, ik ga der is even rustig van genieten. De gebouwen die je ziet zijn van de werf, de foto is genomen vanuit mijn voordeur.

Winkelen + nieuw telefoon nummer

Vandaag heb ik tussen de middag wat bootschappen kunnen doen in Bjervik, een klein plaatsje ongeveer 30 kilometer bij mij vandaan. Ik heb daar een mobiele telefoon gekocht, het nummer is (0047)41637504, het is een kaart telefoon die ik later kan omzetten naar een abonnement. Eerst wil ik is kijken hoeveel ik hem gebruik en binnenkort heb ik internet en dan kunnen we daarlangs bellen. Ik ben in ieder geval bereikbaar, voor nood gevallen of als je mij weer is wil horen. Als je mij trouwens een keer wil zien dan kun je ook in het noorden van Nederland de grens over steken richting hamburg en dan richting Lübeck waarna je een stukje verder de boot in Puttgarden pakt naar Denemarken waarna je al bijna in Malmö/Zweden bent, dan draai je links de E6 op en bij het bordje Båtmuseum (±2000km verder) sla je rechts af en volg je de weg en dan bel je maar, dan ga ik wel even buiten staan zodat je weet waar ik woon, simpel hè.
Het eten ik trouwens helemaal niet zo duur, in de supermarkt heb je min of meer het zelfde als in Nederland alleen, ik als vlees eter, kom er een beetje karig vanaf, geen rijk gevulde vitrines, een pakje gehakt en knakworsten in verschillende maten dat is het wel. Veel mensen halen hun vlees in Zweden of kopen een keer per jaar een eland of schieten zelf wat af. Vis eten ze ook veel, er zwemt hier genoeg. Ik heb ook een hengel gekocht en een collega van mij gaat mij de verschillende manieren van (voor)berijden leren. Je zult wel begrijpen dat een vriezer hier heel handig is, in de winkel zie je ook alleen maar van die mega grote apparaten waar inderdaad een eland in kan plus een flinke vijver vol vis. Verder over het eten: in Bjerkvik zijn twee grote supermarkten, bij mij is er één twee kilometer verder, dat is zoals hier veel voorkomt teven de ijzer handel, tankstation, apo/videotheek, en blokker. Alles wat je dagelijks nodig hebt is er plus vers brood op ieder tijdstip van de dag. Er is ook meel te koop om zelf brood te maken, in de grote supermarkt heb je keus uit meer dan 20 soorten, dus de broodmachine kan ik hier ook gebruiken, een brood kost hier ongeveer 2,80 Euro, niet echt goedkoop. Voor een pak melk betaal ik 1,40, een ons salami 2,50, 3 x 100 gram leverpastei kost 2,80 en een pizza heb je al vanaf 2,- Euro. 450 gram pizzakaas kost maar 3,50, dat betaal je in Nederland ook net zoals 2,10 voor torelini, dat is ook niet duur. Hier kan een normaal mens natuurlijk goed van leven maar voor de geen die iets meer wil, ik schat dat veel producten ongeveer een derde duurder zijn.
Dit weekeind ben ik al uitgenodigd voor een concert van een collega van mij, we gaan daar met een groep heen dus dat is wel gezellig. Zaterdag overdag ga ik met een andere collega mee als hij zijn husky’s uit gaat laten, hij heeft daar nu een speciale kar voor en van de winter natuurlijk een slee. Dit lijkt mij hartstikke gaaf, ik hoopte dat ik dat een keer zou kunnen doen maar nu werkt er dus zo’n figuur bij mij. Je merkt wel dat ik mij niet hoef te vervelen.