het is begonnen

Zo het gewone leven is weer begonnen, ik ben het bruisende uitgaansleven in Gratangen dit weekeind zonder kleerscheuren door gekomen. Het werken buiten gaat mij niet ongemerkt voorbij, de temperaturen schommelen hier nogal, s’morgens om een uur of 8 is het de laatste tijd rond het vriespunt waarna het langzaam oploopt naar een graat of 5. Als het dan rond een uur of 12 wat gaat waaien dan voelt het weer wat kouder aan. Ik verbruik meer energie waardoor ik wat meer moet eten en om een uur of tien begin ik al trek te krijgen in mijn bed. Het went vanzelf wel, eigenlijk valt het reuzen mee met de kou, dikke gevoerde overal aan, en soms heb ik alleen maar een T-shirt onder aan. Het werk aan de Fuglø gaat gestaag door, stukje bij beetje plukken we hem kaal. Endre en ik hebben afgesproken om steeds meer in het Noors te gaan praten zoadat ik langzaam de taal leer op die manier, ik ben niet zo’n cursusman wat dat betreft. We gaan ook alle gebruiksvoorwerpen voorzien van de Noorse naam zodat ik er niet meer omheen kan. Je staat er trouwens van te kijken hoeveel woorden lijken op Nederlandse woorden, vooral van gebruiksvoorwerpen, een winkelsliep (fonetisch gespeld) is bijvoorbeeld een haakse slijper (winkelhaak/slijper) zo zijn er wel meer voorbeelden.

Sommige onder jullie vinden het leuk wat ik tot nu toe geschreven heb maar vragen zich af hoe lang ik dat vol hou, het lijkt mij nogal logisch dat nu alles nog nieuw is ik dat vertel en als de dagen meer op de dagen daarvoor gaan lijken, dat ik dan niet in herhaling zal vervallen, ik schrijf als er wat te vertellen is en voor mij is het de vervanging van een kat, hond of vrouw waarin je s’avond je verhaal kunt leeg gieten.