ffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
fffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
fffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
fffffffffffffffffffffffffff
fffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
fffffffffffffffffffffffffffffffff
ffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
fffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
ffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
fffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
ffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
ffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff

maandag 30 oktober 2006

honden slee twee

Vandaag ben ik weer met de honden uit geweest. Er ligt nu genoeg sneeuw om de slee te gebruiken, ik moet het natuurlijk nog leren dus ik kon gaan zitten in de slee. Soms word je door elkaar geschud en is het net een achtbaan rit, vlak langs de bomen, tussen stenen door en hup daar duik je rechts naar beneden een haakse bocht nemend, wel spannend maar de rustige stukken zijn ook mooi, nu er sneeuw ligt kun je overal heen dus er zaten hele mooie boomloze stukken tussen met links en rechts donkere bergen, het was namelijk al donker. Boven je de sterren hemel de honden lopen geruisloos je hoort alleen maar wat gekraak van de slee, ik zei tegen Ivar dat ik zo in slaap kon vallen, daar had hij ook altijd last van als zijn vriendin stuurde, het is heel rustgevend. Even later mocht ik ook een stuk sturen, nou ja sturen, de honden weten precies waar ze heen moeten, ze onthouden routes die ze al een paar jaar niet gelopen hebben en als je bij een kruising komt dan roep je venstre (links) of høgre en hop prompt slaan ze af, tenminste bijna altijd je kunt ook fram roepen, drie maal raden wat ze dan doen. Het belangrijkste is dat je tijdig afremt als je naar beneden gaat, je hebt dan twee keuzes, tussen de twee glijder waar je op staat ligt een soort rubber mat die over het sneeuw glijd waar je op kunt staan of een voet op kunt zetten zodat je langzaam afremt en vlak daarvoor zit een pedaal waar twee haken onderuit steken die je ook kunt gebruiken als je wat meer stopkracht nodig hebt. Voor de bochten moet je ook afremmen en soms mee rennen maar dat moet ik nog leren, De volgende keer gaan we met twee sledes met allebei zes honden zodat ik achter hem aankan om het goed te leren. Nu gingen we met 12 honden en die zijn behoorlijk sterk, ik moest gewoon blijven zitten als we op een helling stil vielen, daar worden ze sterk van zei Ivar, je roept dan jà en daar gaan ze. Er ligt op sommige plekken al bijna een halve meter sneeuw en dan zie je ze wel zwoegen en ik zit op een laag sneeuw, je zit namelijk op een soort rubber mat die aan de voorkant omhoog wordt gehouden door het frame maar de zijkanten zijn gewoon open, ik zat dan wel op een rendierenvel maar dat hielp ook niet veel meer op een gegeven moment, maar koud had ik het niet ondanks dat het 12 graden onder nul was. Zo nu nog even 12 honden namen uit mijn hoofd leren en dan ben ik al weer een stuk meer ingeburgerd.