Lente en laagwater

Voor oma VI

Deze week heb ik mijn deel van het dek af gekregen, tenminste, de dekplanken liggen er nu. Nu moet ik alle spijkergaten nog vullen met “proppen” (houten pluggen) daarna het dek schuren en schaven tot het een mooi vlak geheel is en daarna nog gaan breeuwen (zie: http://www.bu130.nl/wiki/pmwiki.php?n=Onderhoud.Breeuwen). Voorlopig ben ik er nog wel even druk mee. Het weer is de laatste tijd nog al wisselvallig, nu hebben we daar binnen niet zo’n last van maar moeders en Leo komen morgen op bezoek voor een weekje en dan is het wel leuk als het weer een beetje mee zit. Vandaag is het in ieder geval prachtig weer, niet zo warm misschien maar wel volop zon. Ik heb er nog niet zo van genoten, druk bezig geweest met het huis schoon maken voor de inspectie morgen en natuurlijk gekluisterd aan de radio om te horen wie er kampioen zou worden. Helaas heeft AZ verloren, is altijd leuk als je krantenkoppen ziet met koppen als ‘van Gaal is de beste’ of ‘van Gaal heeft weer gelijk’, streelt toch je ego. Morgen dus nog een dagje werken en dan lekker de rest van de week vrij. Ik heb twee tochten in gedachten: naar de Lofoten, de mooiste eilandengroep van Noorwegen, ik heb een vissershut gereserveerd waar we kunnen slapen, het is hier wel om de hoek maar nog steeds is het 700 km rijden heen en terug. Daarna wil ik twee dagen naar Trømso, het Parijs van het noorden, effe lekker de stad in. Lekker veel van het landschap zien en bijpraten tijdens het rijden, ik heb er nu al zin in. Volgende week zul je het verslag hier kunnen lezen.

Noorderzen

Leerling: ‘Meester.’

Meester: ‘Ja.’

Leerling: ‘Wat is wijsheid meester?’

Meester: ‘Zie je die boom daar?’

Leerling: ‘ja’.

Meester: ‘Groot en machtig is die boom, honderden jaren oud, hij heeft al vele stormen mee gemaakt en nog steeds staat hij trots overeind.’

Leerling: ‘Is dat wijsheid meester?’

Meester: ‘Nee, wij hebben het als we nu een stapje opzij doen want ze zijn hem aan het omkappen’

Steen

Naar de toekomst loopt een pad

door een dal met bergen

aan weerszijden zo als altijd

als je kijkt naar boven

en niet daar staat.

Naar de toekomst kun je kijken

maar niet zien wat daar is

door de bossen loopt dat pad

zonder vergezicht te prijzen

geeft het hardheid als de steen

die in het nu is en een deel

van dat huis daar onderaan

die bergwaar ik nu woon.

Naar de toekomst ga je vanzelf

naar beneden als van de top waar je

nu bent te genieten van het uizicht

is je plicht zonder dwang kun je

kiezen dat die berg hier

vanuit beneden is wat je bezit.

Naar de toekomst hoef ik niet

door iedere stap die ik zet

en iedere klop van mijn hart

verdwijnt een verleden

en komt een nieuwe

zonder drukte die ik kan maken

om dit feit.

Als steen zo hard.

Huishoudelijke mededeling

Ik heb een nieuw bericht op mijn blog “gedachtels”geplaatst. Het is een verslag van een aantal colleges (Waar blijft het bewustzijn) die ik heb gevolgd ongeveer twee jaar geleden aan de universiteit van Groningen. Via het tijdschrift “popular science” met een artikel erin over bewustzijn heb ik het plan opgevat om een verslag te maken van alle notities die ik heb. Ik dacht het vorige zondag eventjes te doen maar ik heb misschien net het eerste college afgewerkt dus het is wat meer werk. Maar ik doe het niet alleen voor mijzelf dus ik heb het vast op mijn site geplaatst, aanvullingen en verbeteringen zullen volgen als de inspiratie mij volgt.

Verder heb ik een nieuw item op de site,: “nieuws uit Noorwegen”. Vijf nieuwsberichten over Noorwegen

week zoveel

En weer is daar een week voorbij. De lentes die komen en gaan hier, mist, sneeuw en blauwe lucht niet te warm maar wel nog licht om tien voor tien. Maar morgens is het nog steeds heerlijk om de frisse lucht in te gaan door de opening die mijn deur laat bij het opengaan. Het is dan wel weer meer dan een halfjaar geleden dat ik die Nederlandse lucht heb genoten maar dit, hierbuiten is toch een stuk…beter…of mijn huis hier is gewoon muffer.
Vandaag heb ik ook “tar”geroken, een soort van teer maar op ambachtelijke manier vervaardig door stukjes dennenboom te verbranden onder het zand, zonder vuur dus en via een trechter systeem wordt het Tar dan opgevangen, wat je overhoud is houtskool. Dit spul gebruiken we om het hout te beschermen als het in contact staat met ander hout of ijzer en het vochtig kan worden. Ik heb een plaat met een oog gemonteerd, dit is een onderdeel van de verstaging, het voorstag om precies te zijn (touwtje naar de bovenkant v/d mast). Dit onderdeel wordt deels in het hout gemonteerd en de contact delen worden dus met dit tar ingesmeerd en als extra word er een soort vilt tussen gelegd dat als het ware één wordt met het tar, een goede pakking zou je kunnen zeggen en geheel origineel. Verder heb ik de middelste dekplanken gelegd en zijn we aan het rekenen geslagen om een mooie verdeling te maken voor de overige planken. Bijvoorbeeld 73,3 cm en 8 planken en het moet ook aflopen maar 4 meter verder heb je 72,5 cm maar de twee eerste planken moeten 1,5 cm dunner zijn dan dat ze zijn in het begin maar de overig planken mogen eigenlijk niet breder toelopen naar boven, snap je het nog? Maakt niet uit het komt wel goed. Een boot van 70 jaar heeft al heel wat mee gemaakt en door de hardlijn die ik deze week heb gemaakt kun je mooi de verschillen opmeten tussen bakboord en stuurboord. Ook moet je om oude reparaties heen werken en ze zo goed en origineel mogelijk integreren met het nieuwe en ingezakte dekbalken ophogen met dunne stroken eiken hout en die weer een mooie vorm geven en zo ben je er maar druk mee.

Het Noors heeft ook opeens een wending genomen, tijdens het werken is het nog veel Engels maar in de pauze heb ik al hele gesprekken in het Noors, het is verbazingwekkend hoeveel je kunt zeggen met drie woorden. Verder heeft deze week een nieuw lichtpuntje gebracht in mijn donkere filosofische bovenkamer, ik heb via het internet een echte en zelfs nog levende filosoof gevonden waarmee ik een goed gesprek heb kunnen voeren. Ik heb altijd veel nagedacht en hier in Noorwegen ben ik ook meer gaan schrijven maar mijn gedachtes heb ik alleen maar kunnen delen met boeken ooit geschreven in een duister verleden. En gedachtes delen met boeken is ook maar éénrichtingsverkeer dus het treffen van een soortgenoot is altijd een heugelijk feit en het klink misschien raar maar ik was meer opgelaten om een filosofische mail te schrijven naar een filosoof in Nederland dan een mail naar een Noorse dame via een dating site, ik zal wel niet helemaal lekker zijn denk ik. Maar het schrijven is gewoon leuk en het zoeken naar woorden en het met woorden, denk-beelden beschrijven is een uitdaging… wikken en wegen, draaien en twijfelen. Nog een laatste ding, mijn Kendo lessen gaan goed, ik train een 16 Noorse jongen die heel enthousiast is en dat is leuk om te zien. Zelf moet ik alle zijlen bijzetten om hem de indruk te geven dat ik het allemaal snap, doe ik ook wel gedeeltelijk maar ik moet zelf nog zoveel leren en nu geef ik hem aanwijzingen waar hij op moet letten die mijnleraar, sorry sensei nog niet zo lang geleden tegen mij zij.

Droomautomaat,

Diep graven gaan we door het donker

van mijn gedachten naar het binnenste

waar het licht is om te gaan als op een berg

die is gekanteld en verlicht met grote passen

komt hij aan die gedachte dat eens was

een vergezicht maar nu een licht op

het donker achter mij waar ik vandaan kom

daarbuiten in de wereld lijkt nu ver weg in dit

mooie landschap waar het donker zijn plek is.

Morgen gaan we praten en denken en zoeken

en graven naar dieptes en lachen om woorden

uit verband trekken het leven alsof het iets is

en wil zijn waar het ik geen idee van heb en wil ik

dat allemaal wel weten wat is en mag zijn van

verwachting en hoop op de sturing van mijn zelf,

een droomautomaat.

De portier

Portier: “He filosoof!”

Filosoof: “Ja.”

Portier: “Wat moet je hier?”

Filosoof: “Ademhalen is wel handig.”

Portier: “Grapjas, wat doe je hier op deze plek?”

Filosoof: “Zijn.”

Portier: “Zijn??? Moet je hier zijn? MOET je naar binnen?”

Filosoof: “Nee, determinisme is niet mijn ding.”

Portier: “Determiewie”

Filosoof: “De toekomst ligt vast.”

Portier: “Als jij zo door gaat blijft deze deur dicht, dat staat ook vast.”

Filosoof: “Dus dat is gedetermineerd.”

Portier: “Als jij het zegt.”

Filosoof: “Dus daar heb jij niks over te zeggen?”

Portier: “Natuurlijk wel, ik bepaal wie er binnen komt.”

Filosoof: “Dus de toekomst ligt nog open?”

Portier: “Ja, natuurlijk.”

Filosoof: “Dus ik hoef hier niet te zijn?”

Portier: “Huh.”

Filosoof: “Jij vroeg zonet of ik hier moest zijn.”

Portier: “Ja.”

Filosoof: “Ik moet hier niet zijn.”

Portier: “Wat doe je hier dan?”

Filosoof: “Ik ben hier.”

Portier: “Ja dat zie ik ook wel.”

Filosoof: “Nou, moeten laat mij geen keus, hier zijn is neutraal.”

Portier: “Hier zijn is neutraal, wat bedoel je daar nou weer mee?”

Filosoof: “Ik ben hier toch, dat zie je toch?”

Portier: “Ja.”

Filosoof: “daar zijn we het beiden over eens.”

Portier: “Ja.”

Filosoof: “wat ik hier moet weet jij niet en ik ook niet, het was dus een nogal moeilijke vraag die je stelde.”

Portier: “Maar ik vraag dat altijd aan de mensen als ze hier voor mij staan.”

Filosoof: ”Maar ik ben een filosoof.”

Determinisme: Leer dat alle gebeuren en alle wilsuitingen bepaald zijn door voorafgaande omstandigheden, door vaststaande oorzaken; leer van de onvrije wil. (Kramers woordenboek)

Voor oma V

Deze week heb ik lekker gewerkt. Ik krijg de slag van het dek leggen flink te pakken en het gaat mij steeds beter af. Als timmerman doe ik ook niet onder voor mijn collega’s dus ik heb toch iets geleerd de afgelopen jaren en dat kan ik hier in Noorwegen ook laten zien en daar ben ik blij mee. Hoewel ze hier trots zijn op het botenbouwer zijn, is voor mij timmeren gewoon goed opmeten, netjes zagen en klaar is kees maar hier zien ze dat wel wat anders, een botenbouwer is niet zomaar een timmerman, het zal wel. Voorlopig werk ik wel sneller dan hun en minstens zo netjes, ze wikken en wegen hier wat meer en ik zet mij zaag wat sneller in het hout, op hoop van zegen zegmaar, en vertrouwen op je vakmanschap. Je hebt de foto’s kunnen zien, ziet er toch mooi uit?

De lente komt er hier ook weer is een keer aan, warm (8 graden) en af en toe regen waardoor de sneeuw aan het verdwijnen is. Het landschap is hier nu grotendeels zwart wit, de bergen hebben nog geen begroeiing, de bomen zijn bladerloos en de rotsen zwart en daartussen ligt sneeuw. Een beetje somberig ziet het er wel uit maar het heeft ook wel iets, vooral die watervallen die stromen als lange slierten, langs de bergen naar beneden.

???????Filosofie???????

Mensen vragen mij wel is wat dat nou is dat filosofie, waarom ik daar zo mee bezig ben. Ik kan gaan uitleggen hoe en waarom ik daar mee bezig ben en wat het betekend dat filosoferen maar ik laat op mijn nieuwe blog anderen aan het woord, veel leesplezier.

Zie de link op mijn pagina of druk hier op: www.watisfilosofie.blogspot.com.

Wat doet dit ronde raampje?

Hakkeplank, het vervolg