Voor oma V

Deze week heb ik lekker gewerkt. Ik krijg de slag van het dek leggen flink te pakken en het gaat mij steeds beter af. Als timmerman doe ik ook niet onder voor mijn collega’s dus ik heb toch iets geleerd de afgelopen jaren en dat kan ik hier in Noorwegen ook laten zien en daar ben ik blij mee. Hoewel ze hier trots zijn op het botenbouwer zijn, is voor mij timmeren gewoon goed opmeten, netjes zagen en klaar is kees maar hier zien ze dat wel wat anders, een botenbouwer is niet zomaar een timmerman, het zal wel. Voorlopig werk ik wel sneller dan hun en minstens zo netjes, ze wikken en wegen hier wat meer en ik zet mij zaag wat sneller in het hout, op hoop van zegen zegmaar, en vertrouwen op je vakmanschap. Je hebt de foto’s kunnen zien, ziet er toch mooi uit?

De lente komt er hier ook weer is een keer aan, warm (8 graden) en af en toe regen waardoor de sneeuw aan het verdwijnen is. Het landschap is hier nu grotendeels zwart wit, de bergen hebben nog geen begroeiing, de bomen zijn bladerloos en de rotsen zwart en daartussen ligt sneeuw. Een beetje somberig ziet het er wel uit maar het heeft ook wel iets, vooral die watervallen die stromen als lange slierten, langs de bergen naar beneden.