Mijn week in groooote letters
Deze week maar drie dagen gewerkt. 17 mei is een feestdag hier in Noorwegen, iets met de grondwet en zelfstandigheid van Denemarken. Ik was in ieder geval vrij en de dag daarna, vrijdag, heb ik ook lekker vrij genomen. Vrijdag ben ik bij de gemeente geweest om namen te vragen van stukken grond hier in Gratangen die ik wel zou willen kopen. Ik heb ze gekregen en op mijn lievelingstuk grond mag gebouwd worden en loopt vlakbij een waterleiding en elektriciteit is niet ver weg. Dat begint dus goed en die man bij de gemeente zij dat ik 10000 Kronen moest bieden om mee te beginnen, dat is 1250,- Euro, dat zijn nog is prijzen.
Donderdagavond ben ik gaan schrijven aan een verhaal, ik heb de afgelopen weken een filosofische roman gelezen en dat heeft mij geïnspireerd, ik dacht wat hij kan, kan ik ook…allicht proberen. De dag daarna heb ik de hele dag geschreven en ik ben zelf wel tevreden met het resultaat al weet ik dat het nog niet perfect is maar wat er nog aan schort weet ik niet, wist ik dat dan was het perfect geweest. Ik ben in ieder geval tevreden dat ik nu zovel achter elkaar heb kunnen neer pennen, ik heb al heel wat beginnetjes in de computer staan.
Gisteren ben ik samen met Kyien en Gunnar wezen wandelen naar de hut hier achter op de berg. We hebben daar een nachtje geslapen en ik heb pannenkoeken voor ze gebakken. Ik heb eerlijk gezegd bijna geen oog dicht gedaan, een waterval op een paar meter en het licht dat niet meer uitgaat waren daar de grootste boosdoeners van. natuurlijk is het ook weer even wennen om op zo’n matje te liggen in je slaapzak. Maar het was gezellig en de katten van hun vonden het ook leuk, die zijn het hele stuk mee gewandeld.
Gisteren ben ik samen met Kyien en Gunnar wezen wandelen naar de hut hier achter op de berg. We hebben daar een nachtje geslapen en ik heb pannenkoeken voor ze gebakken. Ik heb eerlijk gezegd bijna geen oog dicht gedaan, een waterval op een paar meter en het licht dat niet meer uitgaat waren daar de grootste boosdoeners van. natuurlijk is het ook weer even wennen om op zo’n matje te liggen in je slaapzak. Maar het was gezellig en de katten van hun vonden het ook leuk, die zijn het hele stuk mee gewandeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten