vis/film

Zaterdag heb ik een lekkere wandeling gemaakt naar Årstein om bootschappen te doen, de supermarkt daar heeft 2 stellingen meer dan die waar ik normaal heen ga vandaar. Het gemeentehuis van Gratangen is er ook en het gezondheidscentrum. Ik kon er zelfs koffie drinken, iedere zaterdag vanaf 12 uur in de lokale, tja, lokaal. Ben nog even bij de opvallende kerk geweest maar die was dicht. Op de terugweg kwam ik Bjørn tegen, een collega, en die boot mij een kop koffie aan bij hem thuis dus daar heb ik de rest van de middag gezeten. Zijn vrouw en een van zijn dochters was er ook, tijdens de koffie kwam er van allerlei lekkers op tafel en we hebben een heel gesprek over geschiedenis en filosofie gehad dus ik heb mij wel vermaakt. S’avond’s heb ik nog meer kunnen kletsen, één van de vrienden van een collega van mij die heeft een vriendin uit Amerika, een 188 lange donkere dame, niet te missen hier in Gratangen. Ik sprak haar s’middags aan om dat ik had gehoord dat zij Noorse les had gekregen in het dorp, helaas de leraar is er niet meer maar ze had nog wel een studie boek voor mij. Om een uur of zes kwam ze dat boek brengen en we hebben toen tot na elven gekletst bij mij thuis, als buitenlanders hier in Gratangen hadden we natuurlijk wel wat te roddelen over de Noren en over van alles en nog wat. Later ben ik met haar mee gegaan naar haar huis, ze ging samen met haar man een dvd kijken, of ik mee wilde. Hier in Gratangen is namelijk niks te beleven en zij als verwende Amerikaanse heeft het zichzelf dus comfortabel gemaakt thuis. Een aparte kamer met een beamer en een mega geluidsinstallatie, 400 dvd’s, een klein thuis bioscoopje dus. Eerst nog even playstatonnen op dat grote scherm en toen naar Mission imposible III gekeken. Zo kun je, je hier dus vermaken op een zaterdag avond. Vanmiddag ben ik met haar man, ik weet niet eens hoe hij heet, hij is leraar en basgitarist in de lokale band waar ik het laatst ook over had. Hij heeft een klein vissers bootje waar hij helemaal trots op is. Tweecilinder dieseltje dus plof, plof, plof het water op. Het water is ongeveer 120 meter diep hier en met een visfinder zocht hij wat vis op, kabeljauw om precies te zijn. Kabeljauw zwemt bij de bodem en daar lieten we 6 heken met een rubber wormpje eraan naartoe zakken en dan kun je wachten of langzaam ophalen of schoksgewijs, vele manieren. In een uur tijd hebben we zo’n 10 kabeljauwen gevangen. Ik heb geleerd hoe je ze de strot door snijd zodat ze leeg bloeden, dat moet namelijk zo snel mogelijk gebeuren. Daarna heeft hij mij laten zien hoe je ze verder verwerkt. Een volgende keer ga ik dat zelf doen, het is nog al een smerig werkje en ik had geen trek om mijn spijkerbroek voor de rest van zijn leven naar vis te laten stinken. Met een paar ijskoude poten naar huis en een leuke middag achter de rug. Ja ik moet nog wat winterkleding extra aanschaffen heb ik wel gemerkt, wollen sokken en handschoenen zweren ze hier bij dus dat koop ik dan maar en een paar overmaatse waterdichte schoenen zodat er lekkere dikke sokken in kunnen. Al met al weer een goed weekeind waarin ik mij niet heb verveeld en waarin ik weer wat mensen heb leren kennen, ik hoef mij her niet te vervelen, daar raak ik steeds meer van over tuigt dus niemand in Nederland hoeft te denken dat ik hier zielig alleen zit, ik vermaak mij hier prima.